- ēgredior
- ēgredior gressus, ī, dep.
[ex + gradior].
I. Intrans, to go out, come forth, march out, go away : ad proelium, Cs.: per medias hostium stationes, L.: extra finīs: ex suis finibus, Cs.: e portu, set sail : a nobis foras, T.: portis, Cs.: Romā: Est urbe egressis tumulus, just outside , V.: unde erant egressi, Cs.: cum senatum egressum vidi, adjourned. — To disembark, land : ex navi, Cs.: ratibus, O.: ad egrediendum locus, Cs.: in terram.— To go up, climb, mount, ascend : scalis, S.: ad summum montis, S.: in tumulum, L.: altius, O. — Fig., to digress, deviate : a proposito. —
II. Trans, to go beyond, pass out of, leave : munitiones, Cs.: flumen, S.: urbem, L.—Fig.: modum, to transgress , Ta.: praeturam, to reach a higher honor than , Ta.
* * *egredi, egressus sum V DEPgo/march/come out; set sail; land, disembark; surpass, go beyond
Latin-English dictionary. 2013.